zondag 29 mei 2011

De torens van februari - Tonke Dragt

(bericht oorspronkelijk gepubliceerd op 7 april 2011)

Dit (oorspronkelijk in 1973 uitgegeven!) boek is één van die paar boeken die ik eens in de 4 à 5 jaar steeds weer herlees. Het is zo'n ontzettend intrigerend verhaal... Je leest eigenlijk een dagboek van een jongen die ontdekt dat je met een bepaald woord in een alternatieve, parallelle realiteit kunt komen, wanneer uitgesproken op schrikkeldag; dan kun je de hele schrikkelmaand daar blijven, om gáuw terug te keren. Anders zit je daar 4 jaar vast. Probleem is alleen dat op het moment dat je daar belandt, je alles van de andere werkelijkheid vergeet. Dus ook het bewuste woord. Vandaar ook dat het bijhouden van een dagboek pure noodzaak is.

Dit dagboek beschrijft hoe een jongen wakker wordt met geheugenverlies en zich vervolgens staande moet houden. Hoe hij allerlei hartelijke en minder hartelijke mensen ontmoet, verliefd wordt en zo langzaam een heel nieuw leven opbouwt. Wat hem naast zijn sceptisme ten opzichte van het vreemde dagboek dat hij bij zich had het volgende dilemma oplevert; zelfs al bestaat er een andere realiteit die oorspronkelijk zijn eigen realiteit is, wil hij daar dan nog wel naar terug?

Wat me vooral enorm aanspreekt is de beklemmende, haast magisch-realistische sfeer in het boek. Het dagboek doet 100% authentiek aan en al heeft Tonke Dragt het bewuste woord nooit prijs gegeven, elk schrikkeljaar opnieuw laaien online de discussies op forums weer op wát het woord toch zou kunnen zijn. Je weet tenslotte nooit...

Dit boek is een echte klassieker. Ik denk trouwens dat je het best kunt scharen onder wat tegenwoordig het Young Adult genre heet (hoofdpersoon is een 16-jarige, geschreven in het ik-perspectief, omvat leeftijd gerelateerde problematiek, e.d.)

ØØØØØ


















Auteur(s): Tonke Dragt
Ondertitel: een (vooralsnog) anoniem dagboek
NUR: Fictie 10
ISBN: 9789025848910
Gebonden, € 16,95, 202 pagina's, 2006
Uitgever: Leopold B.V.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten