Aan het begin van Stormgevaar
maakt de moeder van 14-jarige Becca King een veelbelovende opmerking. Er
bestaan meerdere soorten schuld, zegt ze- en als Becca dat niet al weet, dan zal
ze daar nog wel achter komen. Een waarschuwing met voorspellende kracht, want
niet lang daarna belandt Becca in een situatie die hier inderdaad alles mee te
maken heeft.
Ze moet halsoverkop vluchten als ze ongewild ontdekt dat
haar stiefvader schuldig is aan de moord op zijn zakenpartner. Becca vangt
namelijk gedachten op van mensen. Flarden die ze ‘fluisteringen’ noemt en die
ze alleen kan verdringen door een geluidsapparaatje met geruis te dragen. Ervan
overtuigd dat haar stiefvader haar ook wil vermoorden, neemt ze een andere
identiteit aan en duikt ze onder in een andere staat, op een eiland. Aangewezen
op zichzelf en afhankelijk van de vriendelijkheid van anderen probeert ze niet
op te vallen in de besloten gemeenschap. Ze gaat zelfs gewoon naar school en
maakt vrienden- maar ook vijanden. Het valt niet mee als je gedachten kunt
lezen en meer van de mensen weet dan hen lief is. Veel van de eilandbewoners waar
Becca mee omgaat leven in conflict met elkaar én met zichzelf. Getroubleerd door
hun verstrengelde verledens leven zij nu in argwaan en gaan gebukt onder schuldgevoelens.
Alsof Becca niet al genoeg geplaagd wordt raakt ze ook nog eens zijdelings betrokken
bij een moordaanslag op een populaire jongen op school. En dat terwijl ze’
low-profile’ moet blijven. Deze raadselachtige en bedreigende situatie dwingt
haar zich in allerlei onmogelijke bochten te wringen. Het cliché “niets is wat
het lijkt” gaat letterlijk voor alles op.
Stormgevaar is
het eerste deel van wat de Fluistereiland-serie
moet gaan worden. Een beetje vreemd eigenlijk, want het lijkt alsof alles wat
er te vertellen valt over dit eiland verteld ís. De (mega)cliffhanger is
voorspelbaar maar komt tegelijkertijd uit de lucht vallen, zo banaal als hij
is. De overkoepelende ‘normale’ verhaallijn staat in bijna vloekend contrast
met de afgesloten bijzondere verhaallijn. Jammer: als stand-alone had dit boek –in
beter uitgewerkte vorm- overtuigender uitgepakt. Nu is het resultaat een wat
rommelige mix van bovennatuurlijke en psychologische thrillerelementen en een weinig consistent verhaal dat zich
afspeelt in een abnormale setting die een
herkenbare, gebruikelijke realiteit nabootst maar daar keer op keer storend mee
botst.
De doelgroep van dit eerste jeugdboek van Elizabeth George
is een beetje verwarrend. In Amerika wordt het een kinderboek genoemd (12+), in
Nederland is het verschenen alszijnde YA thriller (15+). Zonder het boek
kinderachtig te laten lijken; het kan inderdaad zeker al vanaf 12 jaar gelezen
worden- maar óók als je 15, 25 of 55 jaar bent. Fans van Elizabeth George lezen
dit boek hoe dan ook wel (opvallend genoeg staat het boek trouwens niet vermeld
op haar website), al is het bovennatuurlijke uitgangspunt wél even wennen. Een aardige,
maar helaas niet helemáál geslaagde thriller.
ØØØOO
Auteur(s): Elizabeth George
Serie: Het Fluistereiland
NUR: Fictie 15+
ISBN: 9789022999806
Paperback, € 19,95, 336 pagina's, 2012
Uitgever: A.W. Bruna Uitgevers
Geen opmerkingen:
Een reactie posten