Door omstandigheden kon ik dit boek -dat ik het Engels las- anderhalf jaar geleden slechts half lezen. Toch wist ik dat ik beslist verder wilde lezen. Onlangs heb ik het boek weer opgepakt en las het vervolgens binnen een week uit. Ik zat er zó weer in... dat wil toch wat zeggen, volgens mij. De personages zijn zo ontzettend boeiend en het verhaal zit zo vol subtiele humor, dat het gewoon een genot is om te lezen.
Meest bijzondere en sympathiekste figuur is wel Sugar, een "sophisticated" prostituee die zich aanvankelijk bitter voorneemt zich met een nogal moordzuchtige roman te wreken op haar omgeving en op mannen in het bijzonder. Om zich vervolgens als maitresse te laten binden aan een directeurtje van een parfumfabriek, die ze met haar slimme adviezen op met name commercieel gebied economisch, financieel en maatschappelijk vooruit helpt. Ze wordt zelfs als gouvernante van dochter Sophie opgenomen in het (gebroken) gezin en ze triomfeert. Ze is aan haar milieu ontstegen en Rackham - De Man- is min of meer in haar macht. Maar dan heeft Rackham haar steeds minder nodig, ze wordt zelf steeds afhankelijker van zijn attenties en uiteindelijk kosten haar afkomst en haar verleden haar alsnog alles. Toch heeft ze wel leren liefhebben; ze neemt de zwaar verwaarloosde Sophie mee op haar aftocht.
Lelieblank, scharlakenrood is een verhaal over schijn en hypocrisie. Maatschappelijk voorkomen en persoonlijk gewin is belangrijker dan (gedeeld) geluk, overdreven devotie moet het zwakke vlees verbergen, vrouwen zijn onbegrijpelijke, onbelangrijke en haast verwerpelijke wezens in een mannenwereld... In de 19e eeuw was dat zo en Sugar is een geëmancipeerde vrouw die daar heerlijk vilein maar vooral heel subtiel tegenin gaat. Helaas gaat ze uiteindelijk in de door haarzelf gecreëerde schijnwereld ten onder. Mooi!
ØØØØO
Auteur(s): M. Faber
NUR: Vertaalde literaire roman, novelle
ISBN: 9789057590603
Paperback, € 10,00, 955 pagina's, 2007
Uitgever: Podium b.v. Uitgeverij
Geen opmerkingen:
Een reactie posten