De Negen Kamers van Peter-Paul Rauwerda doet onvermijdelijk denken aan “Aan de andere kant van de deur” van Tonke Dragt. Met name qua setting en de magisch-realistische sfeer: een jongen die in zijn eentje dwaalt door een geheimzinnig huis, ver van de normale wereld en daar de meest bizarre dingen meemaakt. Daar waar het bij Dragt echter onduidelijk blijft wat ze precies beoogt (de hoop op het tweede deel reeds lang vervlogen), spreken de analogieën en metaforen van Rauwerda zeker voor de oudere lezer veel meer voor zich. De zeventienjarige Jonas ligt in coma en de negen kamers bevinden zich eigenlijk gewoon in zijn hoofd. Al die kamers bevatten een aspect van het leven, van zijn karakter, van zijn wensen en dromen. En in al die kamers leert Jonas een belangrijke les, krijgt hij inzichten (als bijvoorbeeld trouw, verraad, hoop en liefde) in het leven. Een leven waarvan hij op meeslepende, spannende wijze in sneltreinvaart diverse stadia doorloopt. En dat vervolgens eindigt op een manier die meerdere interpretaties toelaat.
Behalve een precieze lezersdoelgroep klopt alles aan dit uitzonderlijke boek. De mooie omslag van tijdloze eenvoud. Rauwerda’s eindeloze fantasie met zijn buitenissige avonturen en excentrieke wezens. De gelaagdheid van het verhaal waar men op elke leeftijd nog wijzer van kan worden. Dit prachtige boek over het huis met de negen kamers dient en verdient een breed publiek- al is het natuurlijk lastig het te vinden...
ØØØØØ
Laatste editie:
19 september 2016Verschenen bij:Uitgeverij Lemniscaat B.V.Imprint:Lemniscaat B.V., Uitgeverij
19 september 2016Verschenen bij:Uitgeverij Lemniscaat B.V.Imprint:Lemniscaat B.V., Uitgeverij
Geen opmerkingen:
Een reactie posten