Liefde kan mislukken - Matthew Quick

Portia, negenendertig jaar en net door haar man ingeruild voor een piepjonge bimbo, keert noodgedwongen terug naar haar ouderlijk huis. Waar ze een plekje voor zichzelf moet vechten. Letterlijk, want haar moeder is een typische 'hoarder'. Je kunt er je kont niet keren zoveel troep staat er weg gestouwd. Voor haar gevoel heeft Portia nooit een echte moeder gehad. De honderden blikjes cola met lime die zij voor Portia op voorraad heeft zijn de enige blijk van moederliefde. Als tiener trok Portia daarom erg naar de übercoole leraar Engels, Mr. Vernon, die hart had voor zijn leerlingen en hen uitermate inspirerend beïnvloedde. Nu, twintig jaar later, vraagt Portia zich af wat er gebeurd is met haar schrijversaspiraties die destijds werden aangewakkerd door Mr. Vernon. Als ze verneemt dat de goede man zich na bruut in elkaar geslagen te zijn teruggetrokken van de hele maatschappij leeft, besluit ze Mr. Vernon op te zoeken. Na de interventie van een tamelijk uitzonderlijke non treft Portia een gebroken man. 'Above all things' heeft Mr. Vernon net het verlies van zijn maatje en deelgenoot van hun zelfmoordpact te verwerken. Zijn eenogige hondje Albert Camus is uit het raam gesprongen dan wel gevallen. Hoe onwaarschijnlijk ook, Portia stelt zichzelf de taak de oud-leraar weer in zijn roeping als groot inspirator te schikken.

Noem hier wat losse ingrediënten en je hebt het idee aan een absurdistische roman gebaseerd op idiote typetjes te beginnen. Maar nee, Liefde kan mislukken is in wezen een reëel drama vol zware thematiek. Zoals de titel al aangeeft (naar een citaat uit een roman van Kurt Vonnegut, een satirische, zwartgallige humorist) gaat het boek over falen en vooral ook over de angst voor falen die het falen juist in de hand werkt. Mr. Vernon sluit kwetsbaarheid uit door zijn hart te pantseren, nadat hij hardhandig zijn lesje leerde en er lichamelijk en emotioneel gehandicapt uit kwam. En hij is hard, ijskoud op het gemene af. Iedereen met een gezond verstand weet dat Portia's nieuwe levensmissie gedoemd is om te mislukken. Maar juist dat is de boodschap van het verhaal, gewoon ergens aan beginnen en dan doorgaan, tegen beter weten in.
Want soms pakt het namelijk allemaal wel goed uit. Zoals hier. Jammer genoeg is het happy end van Liefde kan mislukken van hoog melodramatisch kaliber. Houden toon en inhoud ruim driehonderd pagina's nipt het midden tussen absurdistisch en nuchter realisme, de laatste dertig pagina's slaan nadrukkelijk uit naar dramatische onwaarschijnlijkheid. Met als klapper op de laatste vijf bladzijden een tranentrekkende droom die werkelijkheid wordt.
Matthew Quick geeft de lezer weinig kans betrokken te raken bij zijn personages die in al hun overtrokkenheid maar niet van vlees en bloed willen worden. Met name daardoor gaat het einde er niet lekker in. In zijn voorwoord vertelt Quick dat hij als oud-leraar geïnspireerd werd voor dit boek door enthousiast en dankbaar commentaar van zijn vroegere, dankzij hem goed terecht gekomen leerlingen. Wellicht dat Liefde kan mislukken beschouwd kan worden als dank- en eerbetuiging aan deze oud-leerlingen, maar het heeft ook veel weg van een veer in eigen kont steken.

ØØØOO




Auteur(s): Matthew Quick 
NUR: Literaire fictie algemeen 
ISBN: 9789047707028
Gebonden, € 22,95, 2015
Uitgever: Lemniscaat, Uitgeverij