Jeremy Jago: Het geheim van de passage - Melissa Skaye

In 2008 al verscheen dit boek- in eigen beheer. Dan weet je dat de kans dat je boek wordt opgemerkt niet heel groot is en inderdaad is Jeremy Jago: Het geheim van de passage toen vrijwel onopgemerkt gebleven. Vorig jaar is het opnieuw uitgegeven en wel bij Uitgeverij Zilverspoor, waar Nederlandse thriller-, Fantasy- en SF-auteurs een reëlere kans maken het Grote Publiek te bereiken. Deel twee en deel drie –ook al eerder uitgegeven- zullen binnenkort verschijnen.

De nieuwe omslag is prachtig, Fantasy-liefhebbers zullen zich er meteen toe aangetrokken voelen. Ook de keuze voor een pseudoniem is een slimme zet. Melissa Skaye klinkt lekker, een beetje buitenlands (word je als Fantasyschrijver meteen serieuzer genomen, raar maar waar) Op de achterflap wordt Jeremy Jago aangewezen als opvolger van Harry Potter. Ook slim. Hoewel…

De grootste overeenkomst met Harry Potter: Jeremy Jago is een dertienjarige wees die ontdekt dat hij magische krachten heeft. Jeremy heeft één vinger teveel waarmee hij magie letterlijk binnen handbereik heeft. En ook Jeremy ontdekt het bestaan van een andere wereld. Na een ongeluk tijdens een ballonvaart belanden hij en zijn beste vrienden Cherry en Semi op het magische eiland waar hij ooit woonde met zijn ouders. Als Jeremy hoort dat zijn vader nog leeft kan hij niet wachten om hem op te speuren. Maar Madison, de wrede heks die eerder het leven van zijn ouders verziekte, heeft het op hem voorzien en wil het geheim van de passage ontfutselen.

Wie zich wil meten met J.K. Rowling moet wel van héél goede huize komen. Niet voor niets groeide haar Potter-serie in no time uit tot wereldberoemd fenomeen, een instant klassieker van het formaat Lord of the Rings. Jeremy Jago: Het geheim van de passage is inderdaad ‘een navolger van’.  Een van de velen, op zich niet een van de minsten. De magische sfeer zit er goed in, Jeremy Jago is een leuke, vlotte jongen en zijn avontuur is spannend genoeg. Hierbij trouwens opgemerkt dat het boek het meest geschikt is voor lezers van twaalf tot vijftien jaar. Er zullen zeker ook wel oudere lezers zijn die het boek weten te waarderen, maar volwassen Rowling-fans komen bedrogen uit. Zo rijk en virtuoos als de Harry Potter serie is dit boek gewoonweg níet- een conclusie die hier getrokken moet worden als de vergelijking dan toch wordt voorgesteld.

Skayes schrijfstijl is wel prettig leesbaar, al wordt haar verhaal helaas af en toe ontsierd door slordige taalfouten en minder fraaie verwoordingen. Ook qua verhaalopbouw had enige extra redactionele bewerking voor meer spanning kunnen zorgen. Zo wordt er pas aan het eind van het boek echt aandacht besteed aan (de ontwikkeling van) Jeremy’s magie. Ook blijft onduidelijk waarom de passage uit de titel nu precies zo belangrijk en gevaarlijk is. Iets wat hoogstwaarschijnlijk wel aan de orde gaat komen in het tweede deel. Want al gaat de vergelijking met Rowling niet echt (en dus een beetje onhandig) op, eerlijk is eerlijk: wie begint aan Jeremy Jago wil wel méér. En laat Skaye nou van plan zijn om in totaal acht delen te schrijven. Heeft ze alle gelegenheid om zich verder te ontwikkelen. En om opgemerkt te worden, want de belofte is er.

ØØØOO

Auteur(s): Melissa Skaye 
Serie: Jeremy Jago
NUR: Fictie 15+ 
ISBN: 9789490767327 
Paperback, € 17,95, 282 pagina's, 2013
Uitgever: Zilverspoor

Zie Crimezone.nl voor: Nachtstad - Arnaldur Indriðason

http://www.hebban.nl/crimezone/recensies/gerry-hameetman-over-nachtstad

ØØØOO

Auteur(s): Arnaldur Indridason 
NUR: Literaire thriller 
ISBN: 9789021454771 
Paperback, € 19,99, 256 pagina's, 2014
Uitgever: Q

Het laatste woord - Alina Graedon

Het begint hapu ongemerkt, je hebt sif eigenlijk niet flaks in de halozen hoe ontzettend gred je je smartphone tegenwoordig voor plif gebruikt. Wat nou als een trofteklis daar misbruik van vlojd te maken? Gladejee, je hebt het zo swopt- je bent besmet en voor je het reggit ben je ziek. Of nog erger: breog.

Gelukkig beschrijft Aline Graedon in Het laatste woord een (vooralsnog) dystopische toekomst.  Een zeer nabij toekomst, dat wel, waarin mensen alle praktische, zakelijke en ook bijna alle intermenselijke acties verrichten via hun Meme, een soort veredelde smartphone die in staat is je bedoeling en zelfs je behoeftes te voorspellen. Handig, maar zoals blijkt niet zonder risico’s. Mensen zijn zonder het te beseffen volledig afhankelijk geworden van hun Meme. Iets wat binnen niet onafzienbare tijd ten koste gaat van eigen intelligentie en creativiteit.

Het laatste woord is een soort post-apocalyptisch verslag van een jonge vrouw, Anana, dochter van de beroemde lexicograaf Douglas Johnson. Net op het moment dat voor de allerlaatste keer(!) de papieren editie van ‘zijn’ woordenboek zal verschijnen, verdwijnt Douglas. Samen met zijn pupil Bart ontdekt Anana dat het bedrijf achter de Meme –Synchronic- op grote schaal woordfraude pleegt. De woordenschat van mensen verschraalt, dus zoeken ze woorden online via hun Meme op. Tegen betaling. Ongemerkt worden echter verzonnen neologismen verstrekt, die mensen vervolgens klakkeloos gebruiken, die anderen niet snappen, die dus de betekenis gaan opzoeken.... Et cetera, et cetera. Maar mensen beginnen ziek te worden. Een ziekte die in de volksmond al gauw de ‘Woordengriep’ wordt genoemd. Mensen beginnen steeds onbegrijpelijker te praten (en te schrijven), zijn misselijk en koortsig. In de ergste gevallen verleren ze het spreken helemaal. Vervallen tot de Laatste Stilte, raken in coma en overlijden.

Anana doet haar relaas wanneer de ziekte al is uitgegroeid tot een wereldwijde pandemie. Lange tijd wist niemand wat er precies aan de hand is en nóg blijft het gissen. Terugkijkend op de hectische weken vol bedreigingen na de verdwijning van haar vader valt er het een en ander te herleiden, maar er is veel (voorgoed?) verloren gegaan. De mens is zelf in volle vaart op zijn noodlot afgestevend. Met het verdwijnen van het woord verdwijnt ook de beschaving, zoveel is duidelijk.

Het laatste woord leest als een waarschuwing, uiteraard. Net als in De cirkel van Dave Eggers worden de nadelige bijkomstigheden van internet en social media beklemmend weerspiegeld. Met wat goede wil is het ook een analogie met de verdwijning van het papieren boek, een eyeopener voor alle mogelijke gevolgen van dien.

Het is géén makkelijk boek om te lezen. Het laatste woord gaat soms diep in op de filosofie rond de betekenis en werking van het woord en van lexicografie. Onder andere Hegel en Sartre komen aan bod, wat vooral bij eerstgenoemde voor de leek hele stukken nét-niet-helemaal-te-begrijpen tekst betekent. Ook wordt de grens van frustratie flink overschreden in dagboekfragmenten van Bart. Ernstig besmet met de woordengriep pent hij gebeurtenissen neer in een koeterwaals (à la hierboven) dat aanvankelijk amusant is, maar na vele hoofdstukken tamelijk vermoeiend en behoorlijk irritant wordt.

Neemt niet weg dat Het laatste woord een veelzijdig en ‘entertainend’ boek is. Vol literaire verwijzingen -met als leidmotief Alice in Wonderland en Through the looking glass- en een werkelijk spannend plot compleet met een geheim(zinnig) taalgenootschap, futuristische nanotechnologie en een ijzingwekkende speurtocht c.q. vlucht die ook nog eens leidt tot een opbloeiende romance.

Een beetje véél van het goede misschien en dat gaat ook wel ten koste van de focus en daardoor helaas ook met name van de impact van het boek. Want sjonge, wat een hrjefgapok…, pardon- uitgangspunt...

ØØØOO

Auteur(s): Alena Graedon 
NUR: Vertaalde literaire roman, novelle 
ISBN: 9789000311477 
Gebonden, € 24,95, 496 pagina's, 2014
Uitgever: Agathon Meulenhoff

Honderd uur nacht - Anna Woltz

Internet… een vloek of een zegen? Het lijkt de veertienjarige Emilia weinig goeds te brengen als ze op alle social media volledig wordt afgebrand. Ze wordt zelfs bedreigd nadat haar vader iets stoms heeft gedaan. Maar dan ook wel iets echt onvergeeflijk stoms.

Nu haar veilige wereldje toch is ingestort besluit Emilia om op te stappen. Online boekt ze met haar vaders creditcard (net goed) een appartementje in haar lievelingsstad New York en reist vervolgens vanuit Nederland af. Om er ter plekke achter te komen dat ze is opgelicht, want er is helemaal geen appartement. Of ja, toch wel, maar daar wonen de vijftienjarige Seth en zijn negenjarige zusje Abby. Aangezien hun moeder net een paar dagen op zakenreis is mag Emilia van Seth – met hangen en wurgen- wel logeren.

En dan komt Sandy roet in het eten gooien: een vreselijke orkaan die grote delen van New York verwoest. Daar zitten Emilia, Seth, Abby dan, in het tot "orkaanasiel" gedoopte appartement, samen met inmiddels ook de zeventienjarige half onthande ‘filmster’ Jim. Dagenlang zonder stroom, zonder water. Vooral dat laatste maakt Emilia panisch, want ze heeft een ernstige vorm van smetvrees… Elke dag verlaten de vier hun wijk en lopen urenlang naar een deel van de stad waar wél stroom is.

Een bizarre situatie. Emilia’s veilige haven –thuis, bij haar ouders- is nu letterlijk onbereikbaar. In die honderd uren zonder stroom leert Emilia dat orkaan Sandy meer effect heeft op haar leven dan de stomme actie van haar vader. Dat ieder huisje – ook dat van Seth en Abby- zijn kruisje heeft. Zonder telefoons of internet is ze in deze geïsoleerde wereld waarin iedereen dezelfde ongemakken deelt meer verbonden met anderen dan ooit tevoren. En een warme knuffel of een troostende hand blijken behalve hordes bacillen ook tróóst te brengen, zelfs al heb je geen ontsmettingsdoekjes meer. Wanneer de lichten weer aan gaan is het een en ander voorgoed veranderd.

Anna Woltz laat Emilia haar verhaal doen met een perfecte intonatie. Dwars, eigenzinnig en bovenal met een flinke dosis zelfspot. De kleine Abby is lekker bijdehand en de ‘filmster’ ontnuchterend gewoon. En de serieuze Seth, die stapt zowaar uit zijn tijdcapsule. Honderd uur nacht is een verrassend en bijzonder boek. Realistisch absurd, grappig ernstig. En dan ook nog eens relaxed spannend. Niet te missen vanaf dertien jaar en ouder.

ØØØØO
























Auteur(s): Anna Woltz 
NUR: Fictie 13 
ISBN: 9789045116396 
Paperback, € 13,99, 200 pagina's, 2014
Uitgever: Querido Kinderboek

Boze wolf - Nele Neuhaus

De vondst van het lijk van een onbekend tienermeisje bezorgt de politie in het Duitse Taunus gebied flinke kopzorgen. Het meisje ligt in de rivier, maar blijkt verdronken in een zwembad. Bovendien is ze sterk ondervoed en duidelijk lange tijd mishandeld. Het is een eerste aanwijzing voor het tot dan toe volslagen onvermoede bestaan van een afschuwwekkend circuit van perverselingen uit de invloedrijkste milieus.

In Boze Wolf krijgen politierechercheurs Pia Kirchhoff en Oliver von Bodenstein opnieuw te maken met hoogst actuele misstanden. Dit zesde deel in de zogenaamde Taunus-serie van Nele Neuhaus is de vierde vertaling in het Nederlands en volgt dit keer gelukkig netjes de vorige vertaling (Wie wind zaait) chronologisch op. De onderlinge, persoonlijke relatie van de twee rechercheurs –behalve voor de ontwikkelijking van de serie ook voor de inhoud van het verhaal van wezenlijk belang – ‘klopt’ daardoor heel wat beter en dat is prettig minder storend.

Nadat in Wie wind zaait hun verhouding op een dieptepunt was beland gaan Pia en Bodenstein inmiddels weer vriendschappelijk met elkaar om. Het zijn dit keer andere collega’s, nieuwe en oude bekenden, die de boel bederven. Aan het eind van Boze wolf zijn heel wat oude vetes definitief afgewikkeld, een bedenkelijk bijgevolg van de opheldering van duistere zaakjes die het licht niet kunnen verdragen.

Drie grote, extreem duistere zaken om precies te zijn. Er is de kwestie van het onbekende dode tienermeisje, de beestachtige verkrachting van een bekende televisiepresentatrice en een in de doofpot gestopte undercoveroperatie van de politie uit het verleden. Daarnaast heeft Pia contact met een oude schoolvriendin die vreest dat haar dochtertje wordt misbruikt door haar man. Dat al deze zaken met elkaar samenhangen lijkt van meet af aan klontjeklaar. Voor de lezer dan, die zich wel heel erg slim waant terwijl Pia en Bodenstein lange tijd met oogkleppen lijken rond te lopen. De wat “naïeve” indruk die de protagonisten wekken zal niet de bedoeling zijn geweest. Neuhaus verstrekt haar informatie níet helemaal lekker gedoseerd. Alle puzzelstukjes liggen klaar, the big picture is te zien- het is alleen nog wat schuiven zodat alle naden tot kloppende details aansluiten.

Uiteráárd komen bij Neuhaus alle uitwaaierende plotlijnen tenslotte perfect bij elkaar en zit het met het einde van Boze wolf wel snor. Is het niet qua verrassende ontknoping, dan wel qua heldhaftige actie. Boze wolf haalt bij lange na niet het bijzondere van Sneeuwwitje moet sterven, maar is beslist wel weer een fijne Taunus-thriller die je in één ruk wil uitlezen. 

Plot:         ØØØØO 
Spanning: ØØØOO
























Auteur(s): Nele Neuhaus 
NUR: Literaire thriller 
ISBN: 9789021454801 
Paperback, € 19,99, 384 pagina's, 2014
Uitgever: Q

Incendio - Tess Gerritsen

De Amerikaanse thrillerauteur Tess Gerritsen heeft wat met Nederland- ze is getrouwd met een Nederlands-Amerikaanse man. Vandaar waarschijnlijk dat ze graag gehoor gaf aan het verzoek het jaarlijkse geschenkboekje voor onze Maand van het Spannende Boek in 2014 te schrijven. Speciaal voor haar Nederlandse lezers, zoals nadrukkelijk gemeld op de achterflap. Jammer dat juist die lezers waarschijnlijk teleurgesteld zullen zijn in hun favoriete schrijfster.
Misschien leek het Gerritsen aardig om ook eens een verhaal te schrijven in de trant van Dan Brown en zijn vele navolgers. Spannend gerommel met feit en fictie. Helaas lijkt het eerder alsof ze nog ergens een schrijfsel uit het prille begin van haar schrijverscarrière had liggen wat geschikt leek voor de gelegenheid.
Het 95 pagina's tellende boekje is namelijk een flodderig verhaaltje waarin een schijnbaar bezeten kind en de horror van de Italiaanse holocaust op welbeschouwd vrij schofferende wijze worden gecombineerd. In een van de vele interviews die Gerritsen onlangs gaf -ze toert momenteel door Nederland met promotionele doeleinden- vertelt ze dat ze tijdens een bezoek aan Venetië zo danig onder de indruk raakte van het lot van de Italiaanse Joden dat ze daar wel over móest schrijven. Zowel  het verzonnen mysterieuze muziekstuk dat de plot in werking stelt als het angstwekkend moordlustige kind dat er bij de haren wordt bij gesleept doen de verschrikkelijke waarheid van de Tweede Wereldoorlog echter bepaald geen eer aan.
De geijkte twist in de epiloog is net zo voor de hand liggend als de uitkomst gemakzuchtig is. Dat maakt dat het eindoordeel eenduidig teleurstellend is. Een Haar naam was Sarah zonder tranen, een De Da Vinci Code zonder 'thrills'. Zonde. Incendio is voor Gerritsens eigen werk géén promotie: zij kan beter. Als promotie van het spannende boeken in het algemeen... Incendio kost niets behalve een uurtje tijd. Oordeel zelf.

ØØOOO



















Tijdens de Maand van het Spannende Boek (t/m zondag 29 juni 2014) cadeau van de boekhandel bij aankoop van E12.50 aan spannende boeken.

Auteur(s): Tess Gerritsen 
Uitgever: Stichting CPNB
Paperback, 95 pagina's, 2014