Robijn (Boeken van het Begin deel 2) - John Stephens

Het langverwachte tweede deel van De Boeken van het Begin is er dan eindelijk. Robijn van John Stephens. Het was het wachten gelukkig waard: aan de verwachtingen, hoog gespannen, wordt voldaan. Meer dan dat zelfs. Robijn is werkelijk nog spannender dan zijn voorganger Smaragd.

Nadat Kate Bewaakster van de zogeheten Atlas –een boek waarmee ze kan (tijd)reizen- bleek te zijn, is het voor haar, Emma en Michael na een wervelende periode een poosje rustiger geweest. Terug in het nare weeshuis, dat helaas wel. En het is ook maar voor korte duur: de Magnus Ominus is naarstig naar de drie op zoek. Als zij halsoverkop op de vlucht moeten slaan voor zijn Krijsers gaat het helemaal mis. De drie worden van elkaar gescheiden, alwéér.

Terwijl Kate in een andere eeuw –waarin de magie nog openlijk gebruikt wordt en nog niet vergeten is- probeert terug te gaan naar haar eigen tijd, heeft Michael heel andere problemen. Ook hij blijkt een Bewaker. Van de “Kroniek van het Leven”. Die hij eerst wel moet zien te vinden. Die speurtocht van hem en Emma is een gevleugelde trip vol hachelijke ondernemingen en áls het dan uiteindelijk lukt staat hem ook nog eens het moeilijkste wachten. Want moet je wel zo blij zijn met magie? Studiebol Michael leert tegen wil en dank een hoop wijze (levens)lessen. Ontdekt hoe moeilijk het is om geschonden vertrouwen te herstellen. Een ding wordt hem op brute wijze duidelijk gemaakt: leven doe je met je hart, niet met je hoofd.

Ook in Robijn is de onderlinge band tussen de broer en zussen bijzonder, sterk en ontroerend. Met zijn droge, (nou wel of niet?) ironische humor houdt Stephens de sfeer aangenaam van dit wel érg grimmige avontuur. De toon en aard van zijn verhaal zijn opvallend leeftijdloos- het blijft lastig een beoogde leeftijdsgroep aan te geven voor deze serie. Het is een jeugdboek, absoluut, maar bepaald níet kinderachtig. Dit tweede deel bereikt een niveau waarop het zich –niet denigrerend bedoeld- volwaardige fantasy mag noemen. Met een originaliteit die ook volwassen fantasylezers zal kunnen bekoren. Dit keer overigens niet met de legendarisch geweldige dwergen- helaas wél met elfen. En niet onbelangrijk: een (on)heuse draak.

Zonder teveel te onthullen kan misschien maar beter even worden gemeld dat het einde, voorzichtig gezegd, nogal frustrerend is. Het laat een stuk of wat dringende, nieuwe vragen open. Het volgende deel laat dan ook hopelijk wat minder lang op zich wachten. Duimen maar weer. 

ØØØØO




















Auteur(s): John Stephens
NUR: Fictie 10
ISBN: 9789047516903 Dit boek kopen
Gebonden, € 18,99, 416 pagina's, 2013
Uitgever: Van Goor

Secret Scouts en de Verloren Leonardo - Dennis Kind en Wendel Kind-Wagenaar

Dit is nou een boek waarvan je terecht kunt zeggen: helemaal van nu. Maar tegelijkertijd klopt dat eigenlijk niet helemaal. Vijftien jaar geleden had het nog niet geschreven kunnen worden. Zonder alle ‘moderne’ apparatuur van tegenwoordig (denk dan vooral aan smartphones, volgestopt met allerlei praktische apps) hadden de Secret Scouts dit hele avontuur nooit kunnen beleven. Een avontuur dat zich niet alleen nú afspeelt, maar ook in het verleden.

De zussen Lisa en Sophie en de broers Tom en Jack wanen zich al miljonairs als ze op vreemde wijze in bezit komen van een eeuwenoude schets en boek die misschien van de hand van Leonardo da Vinci zijn. Het dynamische stel probeert natuurlijk stiekem te achterhalen of ze echt van deze beroemde kunstenaar zijn. Na veel speurwerk lukt dat. Sterker nog, het wordt bewezen als ze via een vernuftige uitvinding belanden in Leonardo’s verleden.

Ook daar maken ze van alles mee, in het (stinkende!) Florence in de Renaissance, de 15^e eeuw. Leonardo vindt zijn vrienden uit de toekomst geweldig en neemt ze mee op sleeptouw. Niet de standaard toeristische uitjes: meedoen aan een spel dat nog het meest lijkt op een mix van rugby en free fight. Of een ‘vers’ lijk ontvreemden op het kerkhof en dat voor onderzoek tot op het bot ontleden.

Toch is de tijdreis van de vier van groter historisch belang dan zij zelf of wie dan ook ooit konden vermoeden. Na het lezen van dit boek zijn er heel wat historische achtergronden en raadsels opgehelderd. Spaghetti Bolognese? Zonder de Secret Scouts hadden de Italianen dat nooit gekend. De Mona Lisa? Knap staaltje (digitale!) kunst. En ook het mysterie rond het verdwenen werk van Leonardo wordt helemaal duidelijk.

Toch blijven er ook raadsels over. Dít avontuur loopt (uiteindelijk) goed af. Maar wie is die onbekende man die ook een tijdreis naar Leonardo maakte? En hoe? Waarom duikt die tamme hermelijn steeds overal op? Bovendien krijgen de Scouts tot slot een dringende oproep uit een ander verleden: hun tijdreizen zijn nog niet afgelopen…

De Secret Scouts belooft een spannende, grappige en onderhoudende serie te worden, voor lezers van 9 tot 12 jaar die houden van rijke fantasie en van geschiedenis. Jammer dat deze serie er nog niet was toen ik zelf negen jaar was, maar zoals gezegd: toen waren er nu eenmaal nog geen smartphones. (Of toch wel…?!)

øøøøo

Auteur(s): Dennis Kind Wendel Kind - Wagenaar
NUR: Fictie 10
ISBN: 9789402601398
Paperback, € 12,95, 317 pagina's, 2016 (oorspr. 2013)
Uitgever: Aerial Media Company B.V.

De verrekijker - Kees van Kooten

Kees van Kooten schreef dit jaar het Boekenweekgeschenk, De verrekijker. Hoewel het niet verplicht is, laat hij het netjes in het thema van dit jaar passen: Gouden tijden, zwarte bladzijden.
Van Kooten vond enige tijd geleden tussen zijn vaders paperassen een verontrustend document. Een reprimande aan het adres van sergeant Van Kooten, oftewel zijn vader, vanwege een onterechte vordering in de WOII. Het heeft er alle schijn van dat de verrekijker waarmee Van Kooten als kind -en later- zoveel plezier beleefde op niet zo'n nette wijze in bezit is gekomen. Van Kooten kan het zich niet voorstellen van zijn vader en gaat op onderzoek.

Wat hij zich wél kan voorstellen zijn allerlei alternatieve scenario's rond de vordering van de verrekijker. Waarbij zijn vader in ieder geval niet de boeman is. De waarheid ligt natuurlijk net even anders dan bedacht. Een grappige twist onthult de juiste toedracht die -het kon eigenlijk niet anders- Van Kootens beeld van zijn vader en (dus) zijn verleden onbezoedeld laat.

Voor overwegend autobiografisch auteur die in interviews beweert dat hij geen fantasie heeft en daarom nooit een roman zal schrijven, is van Kooten hier toch aardig op dreef. Nogal chaotisch misschien, met elkaar afwisselende anekdotes, bespiegelingen en heuse fantasietjes, al met al mag het toch een novelle met een verhaal met kop en staart genoemd worden.

Dit jaar staat voor het eerst ook de Literagenda 2013/2014 -in de vorm van een tijdsbalk met literaire evenementen en aangelegenheden- in het Boekenweekgeschenk. Dwars over alle 94 pagina's, voorzien van grappig, handgeschreven commentaar. Het zorgt voor een drukke lay-out, een tamelijke warboel om precies te zijn, maar het heeft ook wel wat nostalgisch. En past helemaal bij Van Kooten. Erg leuk om cadeau te krijgen.

ᴓᴓᴓoo




















Tijdens de Boekenweek van zaterdag 16 maart 2013 t/m zondag 23 maart 2013 cadeau van de boekhandel bij aankoop van E12.50 aan Nederlandstalige boeken.

Auteur(s):Kees van Kooten 
Uitgever: Stichting CPNB
Paperback, 94 pagina's, 2013

Zie Crimezone.nl voor: De erfgenaam - Charles den Tex

http://www.crimezone.nl/web/Thriller/9789044526431_De-erfgenaam.htm

ØØØØØ

Auteur(s): Charles den Tex
NUR: Literaire thriller
ISBN: 9789044526264
Paperback, € 19,95, 2013
Uitgever: Geus, Uitgeverij De

Hotel Vertigo - Kees 't Hart

Acrofobie, oftewel hoogtevrees, is belangrijk thema in Hitchcocks beroemde film Hotel Vertigo (1958). Hij maakte onder andere geschiedenis met een revolutionaire cameratechniek die zijn publiek een hevige hoogte/dieptebeleving bezorgde. Dreigende, unheimische spanning creëerde hij onder meer met trage beelden en gebouwen als decor die architectonisch  ‘dreigend’ of dubbelzinnig overkomen. Wolkenkrabbers in Hotel Vertigo bijvoorbeeld zijn metaforen voor immense fallussen, en dus lust.

Vincent van Zandt in Kees ’t Harts roman Hotel Vertigo – op de longlist genomineerd voor de Libris Literatuurprijs 2013-  lijdt aan omgekeerde acrofobie. Bij te steil omhóóg kijken krijgt hij toevallen. Overigens heeft dat zoals je wellicht zou verwachten geen nadelig effect op zijn viriliteit. Als zijn vrouw overlijdt gaat de gepensioneerde Van Zandt voor het eerst terug naar San Francisco, waar hij als zeventienjarige deel heeft uitgemaakt van de Second Unit bij de opnames van Hitchcocks film. Het was een periode die zijn leven voorgoed heeft veranderd. Hitchcocks intrigerende commentaar (“Don’t make it look like home”) bij het script voor zijn Second Unit –die opnames maakte van decor en achtergronden- hebben een onuitwisbare stempel op Van Zandts visie op gebouwen en hun sfeer gedrukt. Niet voor niets is hij een –niet onverdienstelijk- architect geworden.

 
Eenmaal terug in San Francisco gaat Van Zandt op zoek naar zijn oud-collegaatje en vriendinnetje , ‘Lee Jones’. Een haast tot mislukken gedoemd plan. Terwijl hij vertoeft in het even nostalgische als commerciële Hotel Vertigo keert hij lijfelijk en in gedachten terug op plaatsen van vroeger en langzaam maar zeker steekt zijn oude obsessie voor Hitchcock weer de kop op. Ongewenst, want de geschiedenis is destijds om onduidelijke redenen niet goed afgelopen: Van Zandt werd het land uitgezet. Deze mysterieuze uitzetting vormt een vage spanningslijn waar zijn herinneringen aan de filmopnames, de romance en zijn ‘betrokkenheid’ bij (de historische!) sekte Synamon en jongerencommune The Chocolate Factory in flarden naartoe leiden.

Met name de omstandigheden in Van Zandts verleden zijn onwerkelijk, hebben een tamelijk hoog gehalte ‘unheimlichkeit’. Wat er verder in zijn leven is gebeurd komt slechts terloops ter sprake, alsof het niet van betekenis is en ook niet echt is geweest. In het heden zwerft Van Zandt door de decors van zijn verleden, zich letterlijk ontheemd voelend. Verrassend genoeg – als je denkt in de lijn van Hitchcock- hervindt Van Zandt in een wat bevreemdende apotheose tóch een thuis. Te midden van nieuwe en oude kennissen, met symbolisch teruggevonden fotolijstjes en het authentieke Second Unit script. Cirkel gesloten.

Voor Hitchcocks Hotel Vertigo kenners zal deze roman vol zitten met herkenbare details, metaforen en symboliek, die zo kenmerkend zijn voor Hitchcocks films. Evenals het trage tempo van een verhaal waarin opmerkingen en verwijzingen vaak niet nader verklaard worden en vragen onbeantwoord blijven. De betekenis ervan onduidelijk. Maar einde van ’t Harts roman is eenduidig met happy end en zo is er toch nog sprake van omgekeerde thematiek.

ØØØOO


















Auteur(s): Kees 't Hart
NUR: Literaire roman, novelle
ISBN: 9789021443119
Paperback, € 19,95, 2012
Uitgever: Querido's Uitgeverij BV, Em.

Zeg me wie ik ben - Julia Navarro

Het veelbewogen leven van de Spaanse spionne Amelia Garayoa laat zich ontleden als “een Russisch poppetje”: steeds als je alles denkt te hebben gehad treedt er weer een verrassende wending op.

Zo ontdekt journalist Guillermo, haar achterkleinzoon, die op verzoek van verre familie een speurtocht start naar het tot dan toe onbekende verleden van een vrouw die er ooit voor koos haar man en pasgeboren kind te verlaten voor haar minnaar- en haar idealen.

Een eerlijk gezegd wat gekunsteld aandoende constructie, deze zogenaamde speurtocht. Guillermo’s familie weet precies waar hij moet zijn voor informatie en er is eigenlijk weinig sprake van speuren, eerder het wat geforceerd chronologisch volgen van een strak uitgezet spoor. Ook de onwaarschijnlijk gedetailleerde verslagen –barstend van assumpties- van alle tachtig- en negentigjarige ooggetuigen zijn twijfelachtig wat betreft de journalistieke betrouwbaarheid van Amelia’s geschiedenis.
Maar dat is ook eigenlijk niet de essentie van deze lijvige roman. Meer dan alleen het correct weergeven van historische feiten gaat het verhaal over het maken van keuzes en de verreikende consequenties hiervan.

Amelia blijkt een vrouw die werd geleid door haar passie en overtuigingen. De mannen in haar leven en haar politieke overtuigingen maakten dat ze actief betrokken raakte bij alle grote oorlogen na de WOI: de Spaanse Burgeroorlog, de WOII en de Koude Oorlog. Niet per ongeluk, beslist niet. Vanaf het moment dat ze haar gezin besloot te verlaten –een keuze waar ze haar leven lang spijt van heeft gehad- was ze zich bewust van de gevolgen van keuzes. Van weloverwogen, maar ook latente keuzes: passiviteit is hier niets anders dan de keuze om niets te ondernemen.

Amelia werd gedreven door een onvoorwaardelijke loyaliteit aan haar land. Een natie onder vuur, leidend onder het juk van een totalitair leider zoals destijds vrijwel alle naties in Europa te verduren hadden van wrede leiders als Hitler, Mussolini en Stalin. De liefde voor haar land verplichtte Amelia tot keuzes die een radicale invloed hadden op haarzelf en op haar geliefden, die leidden tot acties vaak met dramatisch gevolg. De lijn tussen leugen en verraad is dun en Amelia bracht vele offers tijdens het schipperen tussen de geliefdes in haar leven en haar spionagewerk. Waar ze zich mateloos over opwond –en wat de roman goed voelbaar maakt- was het feit dat mensen zich niet openlijk verzetten tegen de gevaarlijke gekken die de macht wisten te grijpen, júist vanwege het uitblijven van daadkrachtig verzet.

Struisvogelpolitiek is iets waar Guillermo zich in het heden ook schuldig aan maakt. Als journalist in het Spanje waar de verdeeldheid tussen rechts en links nog altijd allesbepalend is weigert hij een standpunt in te nemen, een keuze die hem buiten de maatschappij plaatst. Hij is werkloos omdat links noch rechts hem wil hebben. Door de speurtocht naar zijn overgrootmoeder léért hij, ontwikkelt een preciezer eigen standpunt. Precies zo beoogt deze roman ook zijn lezers een les te leren uit de geschiedenis. Het is niet, “wat men niet weet, is nooit gebeurd”. Men moet op zijn hoede zijn voor onmenselijke, charismatische leiders: de signalen herkennen én op tijd de beslissing nemen er wat tegen te ondernemen. Een geluid dat vaker te horen is nu de laatste ooggetuigen van de WOII en van bewoners achter het IJzeren Gordijn binnen niet al te lange tijd verdwenen zullen zijn.

Schrijfster Julia Navarro was vroeger zelf journaliste en vertelt Amelia’s relaas genuanceerd en zonder haar te veroordelen. In het kielzog van de voortvarende Amelia trekt de geschiedenis niet zomaar aan het oog voorbij, ze overspoelt. Navarro ontziet de lezer –die onherroepelijk betrokken raakt bij Amelia en de zaak waar zij voor staat, ook al duurt het even- níet en de martelingen die Amelia tot twee keer toe langdurig ondergaat worden sec beschreven.

Ondanks alle tragiek is de roman echter allesbehalve melodramatisch. Gedane zaken nemen nu eenmaal geen keer en een mens is vat vol tegenstrijdigheden, die vaak niet zijn te verklaren, enkel te accepteren. Aanrader.

ØØØØO

Auteur(s): Julia Navarro
NUR: Vertaalde literaire roman, novelle
ISBN: 9789028424975 
Paperback, € 19,90, 830 p., 2013
Uitgever: Wereldbibliotheek