In 2011 bleek de eerste vertaling
van Duits thrillerauteur Nele Neuhaus – Sneeuwwitje
moet sterven- een ware sensatie. Meeslepend en vol vaart, origineel en nagelbijtend
spannend- in één woord: een overrompelende thriller. Die verrassing, de euforie
van de ontdekking van een nog onbekende, weergaloze schrijfster, is er bij het
lezen van de tweede Nederlandse vertaling natuurlijk een beetje van af. Verwachtingen
zijn nu hoog gespannen… De titel spreekt minder tot de verbeelding: Diepe wonden klinkt toch een tikkeltje
blasé. Beschouw dat echter maar als een zoveelste staaltje bedrieglijke schijn
waar Neuhaus in uitblinkt, want wat ís Diepe
wonden weer een imponerende thriller.
Het is eigenlijk een eerder deel in de serie rond
rechercheur Pia Kirchhoff en haar chef Oliver Bodenstein. Niet echt een
probleem, de delen zijn prima op zichzelf staand te lezen en het is eigenlijk verdraaid
moeilijk te zeggen wélk deel voor een ‘beginnend Neuhaus lezer’ als eerste aan
te raden is. Logisch bekeken lees je eerst Diepe
wonden voor de chronologische ontwikkelingen in de privé-sfeer van de
rechercheurs. Voor een bijzondere, wervelende leeservaring die je beduusd en ‘flabbergasted’
achterlaat is Sneeuwwitje moet sterven
toch wel de betere eerste kennismaking. Het is dus maar net waar je meer waarde
aan hecht.
(Com)plottechnisch is Diepe wonden uitermate vernunftig. De
rechercheurs van bureau K11 komen te verkeren in de besloten kringen van de bekende
Joodse liefdadigheidsfamilie Kaltensee, wanneer enkele van hun Joodse relaties met
een nekschot op beestachtige wijze worden vermoord. Een link naar het Nazisme
is in deze omstandigheden onvermijdelijk. Onvermoede connecties komen aan het
licht. Identiteitsverwisselingen die hele stambomen ontwortelen. De tot dan toe
bekende oorlogsgeschiedenis volledig weerlegd. De Kaltensees hebben zo hun
beweegredenen om ondanks de dreiging die hen boven het hoofd hangt op zijn
zachtst gezegd níet mee te werken met de autoriteiten.
Talloze mogelijkheden, rode draadjes
die alle kanten opgaan in de speurtocht naar de dader en ware toedracht.
Neuhaus laat haar rechercheurs dwalen in een complex labyrint van bedrog en
misleiding. De lezer weet méér, door kunstig verwerkte maar ook minder subtiele
hints gestuurd. Zeg maar liever; gemanipuleerd. Neuhaus solt met de lezer zoals
de familie Kaltensee met de politie.
Hoewel nergens echt bloedstollend
beklemmend is de spanning in dit mysterieuze, onnavolgbare plot wederom
weergaloos. Hoe ingewikkeld ook, nergens valt een steekje in deze thriller: je
zou het Duitse precisie kunnen noemen. Daarnaast is het als politiethriller ook
nog een prettige melange van politie-debacles en privé-sores. En bijzonder
Duits en opvallend (voor ons grappig) element; de ‘Verdutzing’, oftewel hét
officiële moment –en daar zijn de Duitsers uiterst conventioneel in - waarop afgesproken
wordt ‘je’en ‘jij’ tegen elkaar te zeggen. Pia Kirchhoff en haar chef nemen deze enorme stap
uiteindelijk dan toch op de een-na-laatste bladzijde, in dit derde deel in de
serie, na twee jaar vol diverse vertrouwelijke onderonsjes, comprommiterende
situaties en een bijna-dood-ervaring. Diepe
wonden zelf is een thriller om ‘u’ tegen te zeggen, met alle respect voor
Neuhaus.
ØØØØØ
Auteur(s): Nele Neuhaus
NUR: Literaire thriller
ISBN: 9789021443225 Dit boek kopen
Paperback, € 19,95, 392 pagina's, 2012
Uitgever: Q