Wie wind zaait
is de nieuwste vertaling van de populaire Duitse thrillerschrijfster Nele
Neuhaus. Het is de derde vertaling in het Nederlands en het vijfde deel in de Taurus-serie. Het is een beetje jammer
dat de eerste twee delen (nog?) niet vertaald zijn en al helemaal dat er zo’n
zooitje van de volgorde wordt gemaakt. Vorig jaar verscheen Diepe wonden –derde deel in de serie-, maar Wie wind zaait komt chronologisch weer ná Sneeuwwitje moet sterven, het vierde
deel dat twee jaar geleden als éérste verscheen in Nederland. Overigens heeft dit
nieuwe vertaalde deel wel weer een pakkender titel.
Hoewel Neuhaus verantwoording aflegt en beweert dat haar
verhaal volledig fictief is en zij geen enkel persoon, bedrijf of instelling in
diskrediet wil brengen, heeft het toch wat weg van een aanklacht. Of is het op
zijn minst een kritische sneer. Naar de (Duitse) klimaatpolitiek. Vanuit een
onverwacht perspectief: Neuhaus suggereert namelijk dat het gepropageerde
duurzame energiebeleid gebaseerd wordt op leugens, op manipulerende
onderzoeksresultaten van omgekochte milieuwetenschappers en politici, waar
energiebedrijven vervolgens van profiteren.
In Wie wind zaait
laat landeigenaar Hirtheiter zich ondanks de aangeboden miljoenen niet
verleiden tot de verkoop van een stukje bosweide dat cruciaal is voor de aanleg
van een park met windmolens. Vlak na een mysterieus ongeval binnen energiebedrijf WindPro wordt Hirtreiter bruut vermoord. Rechercheur Pia Kirchhof en
haar chef Oliver Bodenstein hebben een flinke kluif aan de ogenschijnlijk
verwante zaken, want het wemelt van de potentiële daders. Hirtheimers kinderen,
die aasden op de miljoenen binnen handbereik? Het energiebedrijf zelf? Of één
van de leden van de actiegroep tegen de aanleg van het windpark -waar
Hirtreiter actief deelnemer van was- die ieder zo hun eigen redenen hebben?
Gaandeweg wordt Pia gedwongen de leiding van het
onderzoek op zich te nemen, aangezien Bodenstein door belangenverstrengeling en
een ongepaste verliefdheid diep in de problemen raakt. Het is aan Pia’s nimmer falende
intuïtie te danken dat Bodenstein voor het ergste wordt behoed en dat de
moorden worden opgelost. Wie wind zaait blijkt wráák te oogsten, uit welke hoek
dan ook.
Misschien is de nieuwigheid er een beetje af bij de derde
Neuhaus, maar Wie wind zaait is
minder intrigerend en minder verrassend dan zijn voorgangers. Het is even
inkomen in het verhaal. Niet in de laatste plaats door de banalere taal, maar vooral door, zoals opgemerkt, de verhaspelde chronologie
van de publicaties. Die speelt hier parten, zeker nu Bodensteins privéleven een
belangrijke, sturende factor in de plot is. Tip voor de beginnende Neuhaus-lezer dus; houd de chronologische volgorde vooral aan.
In al zijn complexiteit is de uiteindelijke ontknoping
van dit deel beduidend minder geniaal, ligt veel meer voor de hand. Toch is het
boek op zich wel weer prettig onderhoudend en een echte ‘goodread’. Neuhaus is zondermeer
een gedegen schrijfster. Elke langlopende serie kent zijn hoogtepunten en mindere
delen. Des te beter kan een volgend deel zich tegen Wie wind zaait afzetten. Al is het dus nog maar afwachten wat er
vertaald gaat worden: deel twee, of eerst nog deel een, of toch maar gelijk
deel zes?
ØØØOO
Auteur(s): Nele Neuhaus
NUR: Literaire thriller
ISBN: 9789021449999
Paperback, € 19,95, 392 pagina's, 2013
Uitgever: Q