zaterdag 12 april 2014

Pinkeltje in de Efteling - Studio Dick Laan

Jarenlang waren de boeken van Pinkeltje alleen nog te bestellen als ‘boek op verzoek’, maar nu ligt hij weer in de boekhandels. Met een nieuw avontuur, uitgegeven in een prachtige, nostalgische hardback editie: een frisgeel Pinkeltje voor naast de bruin verschoten exemplaren die al (of nog) in de boekenkast staan. Als je net als ik in de jaren tachtig bent opgegroeid dan waart Pinkeltje ongetwijfeld rond in je jeugdherinneringen.  
Bij het zien van Pinkeltje in de Efteling beging ik meteen een impulsaankoop. Niet zo verwonderlijk als je bedenkt dat ik bijna dagelijks (!) nog aan Pinkeltje wordt herinnerd tijdens het lopen langs een rode mierenhoop in het bos (zie Pinkeltje gaat naar Pinkeltjesland) En als je jarenlang een abonnement hebt gehad op de Efteling ben je natuurlijk op voorhand al dubbel gecharmeerd.

En Pinkeltje blijkt niet heel erg veranderd. De –onbekende- auteur is er redelijk in geslaagd de sfeer en uitstraling van weleer om te zetten naar een hedendaags niveau. Pinkeltje in de Efteling is zoals het ‘hoort’ een vlak avontuur volgens het vaste stramien. Weinig diepgang, nog altijd een tikkie oubollig, zij het met iets moderner qua taalgebruik en vooral: goed voor een geborgen gevoel. Toeven in pretpark na sluitingstijd, wanneer alles tot leven komt… wie wil dat nou niet? Pinkeltje moet er van alles aan doen om weer terug te kunnen naar Pinkeltjesland, terwijl hij en zijn nieuwe muizenvriendje Mees worden gedwarsboomd door die gemene meneer Raaf en de kabouters uit het Sprookjesbos.
Een feest van herkenning voor de jonge Eftelingbezoeker in het algemeen (leeftijd 5 tot 7 jaar) en voor de huidige generatie jonge ouders in het bijzonder. Die laatsten zaten waarschijnlijk meer te wachten op de terugkomst van de Pinkeltjes dan hun kleine Ploppertjes dat zaten. 

ØØØOO






















Auteur(s): onbekend/Studio Dick Laan
NUR: Fictie 7 
ISBN: 9789000334643 
Gebonden, € 9,99, 1126 pagina's, 2014
Uitgever: Van Holkema & Warendorf

zondag 6 april 2014

De Boerderij - Tom Rob Smith

Na zijn bekende Russische trilogie slaat de Britse thrillerauteur Tom Rob Smith met De Boerderij een nieuwe weg in. Terug naar nabij gelegener gronden, naar het land van zijn Zweedse moeder. Een bijzondere thriller, wat niet per definitie door iedereen positief ervaren zal worden.

Het duurt even om in het verhaal te komen. De jonge Brit Daniel, de ik-verteller, krijgt als slag bij heldere hemel te horen dat zijn moeder psychisch ziek verklaard is. Zes maanden nadat zij –Tilde- en Daniels vader naar haar geboorteland Zweden zijn geëmigreerd. Binnen een mum van tijd staat Tilde bij Daniel op de stoep. Verward, in zorgwekkende staat. Ze stáát er op dat hij haar verhaal aanhoort.

Drie kwart van het boek is een raamvertelling. Een toneelmatige setting: Tilde zit bij Daniel en is de hele middag aan het woord. Haar pagina’s lange monoloog, af en toe onderbroken door overpeinzingen en commentaar van Daniel, zet haar belevenissen in Zweden uiteen. De eenzame sfeer, de onaangename en manipulerende buurman Hakan, de vervreemding van haar echtgenoot. Ze toont Daniel haar bewijzen van een vermeende misdaad en een samenzwering om haar de mond te snoeren.

Hoewel haar relaas an sich intrigerend genoeg is, doet het geheel gekunsteld aan. Het chronologische vertellen, doordrenkt met vooruitwijzingen (“daar kom ik later nog op”) en onderbrekingen die als cliffhangers functioneren- het is nogal gemaakt. Tildes bewoordingen zijn expliciet, ze heeft haar conclusies al getrokken en dat terwijl feitelijk alles wat ze vertelt aannames zijn.

Want daar gaat het in deze psychologische trhiller dan ook om. Is Tilde werkelijk getuige geweest van gruwelijke misstanden op het Zweedse platteland? Of is ze toch inderdaad psychisch niet meer toerekeningsvatbaar? Daniel, toch al vervreemd van zijn moeder en verscheurd door schuldgevoelens (hij verzwijgt al jarenlang dat hij een man als levenspartner heeft), wil zijn moeder wél en niet geloven. Zoals hij zich al snel realiseert:; zijn reactie en mening beïnvloedt de verloop van zijn moeders verhaal, haar manier van vertellen. Zijn aanmaning zich neutraal op te stellen is er gelijk ook een voor de lezer. Lees afstandelijk en trek (nog) geen conclusies. Toch kan hij ten slotte niet anders dan zijn moeder ‘verraden’.

Het laatste kwart van het boek is een grote omslag. Daniel gaat zelf op onderzoek in Zweden. Deze kentering, een rigoureuze stijlbreuk, maakt het boek prettiger leesbaar zij het bepaald niet consistenter. En ondanks (of dankzij?) een neutrale lezing smaken de uiteindelijke antwoorden een klein beetje wrang. Niet dat de ontrafeling van het mysterie en de verduidelijking van Tildes geestestoestand niet aannemelijk of te voor de hand liggend zijn. Noem het liever desillusionerend banáál na Tildes fantasieprikkelende verhaal.

De Boerderij is een literaire, experimentele thriller waarin Smith heeft willen spelen met het traditionele thrillergenre en door middel van alternatieve vertelwijze en informatieverstrekking zijn lezers bespeelt. Hij slaagt daar heel behoorlijk in en dat is knap. Maar wat is het jammer dat het overwegend ergert. Hij heeft een tweeslachtig boek geleverd waarin de uitwerking tamelijk killing is voor het leesplezier, en dat zal toch niet zijn bedoeling zijn geweest.

ØØØOO






















Auteur(s): Tom Rob Smith 
NUR: Literaire thriller 
ISBN: 9789041425379 
Paperback, € 19,95, 2014
Uitgever: Anthos Literaire Thrillers

donderdag 27 maart 2014

Lexicon - Max Barry

Bovennatuurlijk of toch niet, een discutabel punt bij deze onverbiddelijk meeslepende en slimme thriller waarin woorden in letterlijke en overdrachtelijke zin de totale macht hebben.

Marketeer
Als iemand de uitwerking van woorden kent is het wel de Australische auteur Max Barry. Na een carrière als marketeer voor Hewlett Packard startte hij zijn fulltime schrijverschap met een bijzonder geslaagde eigenhandige reclamecampagne voor zijn tweede roman Jennifer Government. Barry schreef inmiddels vijf romans, waarvan er een werd verfilmd en er nu drie in het Nederlands zijn vertaald.

Babel
Een geheime organisatie van zogenaamde ‘Dichters’ beheerst de macht van woorden en geeft die kennis al decennia lang door aan psychologisch gerekruteerde kinderen. Een van die kinderen, Emily (schuilnaam Woolf, Virginia uiteraard) ontbreekt het aan de benodigde discipline om basisbehoeften te bevredigen zonder begeerte. Een dwaling van Emily heeft een Babel-gebeurtenis tot gevolg. De algehele vernietiging van een kleine besloten gemeenschap.

Synapsis
Weergaloos uitgangspunt: de schijnbare magie van woorden is eigenlijk een wetenschappelijk verschijnsel. Woorden zijn recepten die een neurochemische reactie opwekken. Wie de juiste woorden kent om verdedigingsfilters in de hersenen uit te schakelen creëert een synapsis, oftewel kan volledig over een persoon beschikken. Schat een persoon psychografisch in en pas de juiste woorden toe. Voilà, een marionet. C’est tout.

Puur
Maar er is Will. Will is psychografisch afwijkend, immuun voor machtwoorden, en de Dichters hebben hem nodig. Hij moet jagen op een almachtig en desastreus ‘puurwoord’ dat iederéén breekt, ongeacht de psychografie. Emily/Woolf ondertussen jaagt op wraak. Zonder het bewust te (kunnen) weten delen Will en Emily samen een krachtig puur concept, ‘liefde’, maar het is de vraag of zij het daar mee redden.

Horror
De eerste honderdvijftig pagina’s geven na een turbulente kick-off geen enkele houvast. Vergelijkingen met andere boeken of films leveren ook geen clou op. Magisch (níet dus) intrigerend. Op uitgesproken moment wordt duidelijk wáár het allemaal heen wil, maar wat, hoe en waarom blijven onuitgesproken -maar tergend voelbaar- in de lucht hangen. Met name de sfeer in het vernietigde dorp Broken Hill is van Stephen King-kaliber.

Maatschappijkritisch
Met name de argeloosheid van de gemiddelde burger is hier bovenal ontstellend. Binnen de overvloedige (digitale) informatieoverdracht kíest een persoon tegenwoordig zijn eigen informatie. Informatie zodanig gekleurd dat ze –al dan niet bedoeld!- leidt tot aannames. Aannames die de eerste psychologische barrières van een individu vernielen. Die leiden tot (vals) vertrouwen. Daar kunnen Dichters (en vul maar in!) gebruik van maken: synapsis ligt op de loer.

ØØØØØ























Auteur(s): Max Barry 
NUR: Thriller 
ISBN: 9789024564033
Paperback, € 19,95, 432 pagina's, april 2014
Uitgever: Luitingh

donderdag 20 maart 2014

Hotel de Grote L - Sjoerd Kuyper

Zoveel lovende reacties op een kinderboek van niet de eerste de beste Nederlandse recensie-instituten, dat maakt nieuwsgierig. Hotel de Grote L van Sjoerd Kuyper werd zelfs besproken bij DWDD en werd (dus) automatisch een hit. “Origineel, hilarisch en taal- en vormtechnisch bijzonder”, kort samengevatte kreten in de media- van volwassenen. En jawel, het boek is leuk. Leuk leuk. Maar net niet: te gék leuk.

Misschien was mijn verwachting gewoon te hoog gespannen, want het verhaal is wel degelijk origineel en bij vlagen hilarisch. Humor op het randje van het absurde. De dertienjarige Kos die met zijn drie op zijn zachtst gezegd bijzondere zussen het hotel van hun zieke, afwezige vader wil redden is grappig en ontwapenend. En is zelf ook bijzonder, want welke dertienjarige jongen kan –laat staan wíl- zichzelf nou Ajax-speler én finaliste(!) in een Miss Verkiezing noemen? Met als concurrente Isabel, het meisje waarop hij verliefd is? Zij lijkt hem ook leuk te vinden, maar door omstandigheden maakt ze het wel drie keer uit vóór het überhaupt aan is.

Rondvliegende vissen, zombie-konijnen, kaaskussen; een greep uit de gekkigheid. Maar daarnaast ook een overleden, zieke moeder en veel ‘normaal’ puberleed. Hotel de Grote L is kolder met een wat serieuzere onderlaag. Het is het spannende avontuur van Kos waarin hij zijn onzekere ik van zich afschudt en daarbij en passant de dood van zijn moeder verwerkt.

Een Coming of Age verhaal eigenlijk wel. En precies daar wringt voor mij de schoen. Op wat tongzoenen, gefrunnik en een paar onhandige erecties na staat er niks ‘onbetamelijks’ in het boek. Toch komt Kos met zijn dertien jaar wat voorlijk over. Al kan het kan natuurlijk heel goed zijn dat wat je twintig jaar geleden op je vijftiende doormaakte zich tegenwoordig al op je dertiende afspeelt. Dat weet de jeugd van nu ongetwijfeld beter dan ik. 

Juist daarom maakt de jeugdige omslag dit boek ook nét niet ‘te gek leuk’. Zo doet het vermoeden dat de inhoud kinderachtiger is dan de juiste lezer kennelijk naar verlangt. Je kunt dit boek als brugklasser haast niet met goed vertoon lezen. En dat is wel jammer, want Hotel de Grote L is juist zulk lekker leesvoer voor de (bijna)brugpieper die zich getroost wil weten.

ØØØOO






















Auteur(s): Sjoerd Kuyper 
NUR: Fictie 10 
ISBN: 9789047705420 
Gebonden, € 13,95, 2014
Uitgever: Lemniscaat, Uitgeverij

zondag 9 maart 2014

Zie Crimezone.nl voor: Sluit mijn ogen - Sophie McKenzie

Lees hier mijn recensie voor Crimezone.nl

ØØØØO





















Auteur(s): Sophie McKenzie 
NUR: Literaire thriller 
ISBN: 9789400502536
Paperback, € 17,95, 344 pagina's, 2014
Uitgever: A.W. Bruna Uitgevers

Divergent 3: Samensmelting - Veronica Roth

Met de langverwachte première van Divergent, het eerste deel van de zogenaamde Divergent YA-serie in zicht is in Nederland na Inwijding en Opstand onlangs het derde en laatste deel Samensmelting verschenen.Wat de Divergent serie onderscheidt van de vergelijkbare 'hype' The Hungergames is de van nodeloos geweld en doodslag ontdane actie. Auteur Veronica Roth heeft een eerder filosofische en beslist wat christelijkere inslag.

Na de opstand in de Stad komen Tris en “Four”(Tobias) tot de ontdekking dat het afschaffen van de facties niet per se vrijheid inhoudt. De Factielozen blijken tirannieke leiders: niemand mag nog bij een factie horen. Terwijl daar wél behoefte aan is- de basis van het bestaan is voor velen weggevallen en geeft het leven een gevoel van zin- en stuurloosheid. Opnieuw groeit er stil verzet, bij de Loyalen (trouw aan de oude facties). Zij helpen Tris, Tobias en een paar andere Onverschrokkenen de Stad uit. Daar ligt immers volgens de schokkende videoboodschap aan het eind van het vorige deel (Opstand) het antwoord op alle vragen.

Tris en Tobias vínden een pijnlijke waarheid. Los geworsteld aan een systeem van keurslijven, om vervolgens te ontdekken dat ze onderdeel zijn van een veel grotere, ándere kunstmatige samenleving. Een systeem met andere namen en termen, maar met eenzelfde uitkomst. Sociale misstanden. Onderdrukking en ongelijkheid. Ook hier zetten onvermijdelijke wrijvingen inmiddels zo veel druk dat de ketel op exploderen staat. Voor Tris en Tobias ligt daar de kans om met gevaar voor eigen bestaan een definitief einde te maken aan alle onderscheid, in hun Stad en in de hele wereld waarvan ze tot voor kort geen enkel benul hadden.

Samensmelting vormt een flinke kentering binnen de serie. Een ontwrichtende switch in setting, sfeer en omstandigheden roept aanvankelijk veel vragen op qua aannemelijkheid. En hoewel de plot in dit derde deel gaandeweg beter begint aan te sluiten bij zijn voorgangers slaagt het er uiteindelijk toch niet helemaal in te overtuigen. Hier en daar rammelt de logica, gaan psychologie en filosofie –hoe correct de moraal ervan ook- een beetje de mist in. Roth is uitermate bedreven in het onderbouwen van de beweegredenen van haar personages en het is precies dáár waar ze haar morele lessen weet over te brengen.  Maar wie kritische vragen stelt stuit op een paar op zijn minst dubieuze uitgangspunten. En de allesbepalende drijfveren –en dus handelingen- die daar op zijn gestoeld maken het dramatische einde moeilijk(er) te verkroppen. Niets zo frustrerend als vragen als “Ja maar, het zat toch zus of zo…” en “Zou het niet logischer zijn als…”.
   
Het is overdreven om te beweren dat Samensmelting een teleurstellend slot van de serie is. Laten we het er op houden dat de afloop onvoorzien is en (hoogstwaarschijnlijk) niet helemaal zoals gewenst. Het boek is weer spannend en intrigerend, met zijn sympathieke personages en vele treffende inzichten waar je over na blijft denken. Daar moeten de films nog maar eens aan zien te tippen. 

ØØØOO






















Auteur(s): Veronica Roth 
Ondertitel: Haar keuze bepaalt alles
NUR: Fictie 15+ 
ISBN: 9789000334797
Paperback, € 19,99, 368 pagina's, 2014
Uitgever: Van Goor

vrijdag 7 maart 2014

Een mooie jonge vrouw - Tommy Wieringa

Tijd om massaal naar de boekhandel af te reizen  - het thema van de Boekenweek 2014 is “Reizen” – en niet eens zozeer om het zo felbegeerde gratis NS treinkaartje te bemachtigen. Nee, want boekje waar dat kaartje in zit, het boekje dat u ieder jaar cadeau kunt krijgen van uw boekhandelaar, is dit keer geschreven door Tommy Wieringa.

Vorig jaar won de auteur diverse literaire prijzen met Dit zijn de namen en nu had hij de eer het boekenweekgeschenk voor 2014 te mogen schrijven. Hij deed dat met verve. Een mooie jonge vrouw is een literair pareltje, een buitengewoon rijk gevulde novelle imponerend ondanks de geringe omvang van het jaarlijkse cadeauboekje.

Een mooie, jonge vrouw is de mentale bom die tikkend onder het huwelijk van Edward en Ruth ligt. Ruth is die vrouw. Edward, 15 jaar ouder dan zij, heeft Ruth weten te 'veroveren'. Alhoewel (naar mijn persoonlijke idee) dit leeftijdsverschil bepaald niet onoverkomelijk hoeft te zijn legt het een enorme druk op Edward die steeds onzekerder wordt.

De (denkbeeldige) generatiekloof neemt door zijn eigen doemdenken steeds reëlere vormen aan en hij kan enkel toekijken. Lijdzaam, want Edward, een viroloog die zonder enige wroeging proefdieren pijnigt, krijgt zelf een onbarmhartig lesje in pijn. Krampachtig probeert hij het leeftijdsverschil tussen hem en Ruth te nivelleren, door bijvoorbeeld een nóg jongere minnares te nemen. Zelf veroorzaakt en verdient of niet, de genadeloze slag die Ruth -normaal gesproken toch zijn zachtaardige tegenpool- hem uiteindelijk toedient is wel van echt onvoorstelbare wreedheid.

Met een mooie jonge(re) vrouw is het dus kwaad kersen eten, deze liefde was beter een verboden vrucht gebleven. Al doet Tommy Wieringa volgens eigen zeggen niet aan 'denkschrijven', zijn boekje barst van al dan niet bedachte symboliek en raakt meerdere thema's aan. Een volwaardige roman in de vermomming van een novelle, een aankomende 'hit' voor leesclubs. Niet in de laatste plaats vanwege de typische Wieringa schrijfstijl. De geweldig opgebouwde zinnen waar hij om bekend staat maken dit boekje een feestje om te lezen. Een must-have dus, of je er nu wat verder dan normaal voor moet reizen of niet.

ØØØØO




















Tijdens de Boekenweek van zaterdag 8 maart 2014 t/m zondag 16 maart 2014 cadeau van de boekhandel bij aankoop van E12.50 aan Nederlandstalige boeken.

Auteur(s): Tommy Wieringa 
Uitgever: Stichting CPNB
Paperback, 96 pagina's, 2014

donderdag 27 februari 2014

Tussen Hel en Hemel 17 - Lara Jongbloets

Ook als je normaal gesproken geen ´nare´ non-fictie romans over kanker leest: een pakkende titel als Tussen Hel en Hemel 17 trekt een ieders aandacht. Als dan de schrijfster ook nog eens een dorpgenote blijkt te zijn, tja, dan begint zo’n boek magnetisch te werken.

Lara Jongbloets leefde haar zorgeloze studentenleventje in Hemel 17, een oergezellig dispuuthuis in Amsterdam, toen ze te horen kreeg dat ze kanker in haar baarmoeder had. “Als je wil overleven,”, zei het UMC, "dan moet die baarmoeder er uit." Lara is op dat moment 20 jaar en verlangt –al is het pas over een jaar of tien- van jongs af aan al vreselijk naar kinderen. Dit dubbelslechte nieuws verdeelde haar leven in één klap in Voor en Na de Kanker. Alsof de ellende niet op kon, maakten medische missers het Lara en haar familie er ook nog eens bepaald niet gemakkelijker op.

Op bewonderenswaardig open wijze vertelt Lara nu in dagboekvorm het afschuwelijke jaar dat zij heeft moeten doorstaan. Hoe ze slag na slag kreeg te verwerken, niet meer wetend waar ze precies aan toe was. Over de preventieve chemokuren, die ze tien maanden lang wekelijks kreeg en waar ze telkens weer honds- en hondsberoerd van werd. Over de helaas toch onvermijdelijke operatie waarna het plaatje van haar toekomstige moederschap zo pijnlijk aangepast moest worden.

Maar behalve al deze ‘kankergedachten’(haar eigen bewoording) vertelt Lara ook over mooie, onvergetelijke momenten tijdens de aanhoudende nachtmerrie. De liefde en zorg zo oprecht geschonken door haar familie en vrienden. Nuchter, klinkt ze, een dame die goed weet wat ze wil en haar mondje (en pen) goed weet te roeren. Het levert een prettig leesbaar en verrassend genoeg vaak ook erg grappig relaas op. De lach ligt vaker op de loer dan de snik. Al is het ontroerend hoe Lara midden in haar eigen eenzame angsten oog heeft voor het verdriet dat haar omgeving heeft om háár. En niets liever wil dan hen ontzien.

Lara is beter geworden. Niet dat ze de kanker heeft overwonnen, zoals ze zelf benadrukt. Strijden is geen goed woord voor genezen. Het is een oneerlijke omschrijving: alsof je een verliezer bent, alsof je tekórt geschoten bent wanneer je aan kanker overlijdt.  Een goed voorbeeld van Lara’s vele raak verwoorde inzichten.

Met haar boek en in haar rol als ambassadeur voor de Stichting AYA (Adolescent and Young Adult) wil Lara zich inzetten voor mensen van 18 tot 35 jaar die met kanker te maken krijgen. Een leeftijdsgroep die specifieke zorg en ondersteuning nodig heeft op gebieden die belangrijk zijn op die leeftijd. Tussen Hel en Hemel 17 werkt in ieder geval louterend, zelfs voor wie kanker (gelukkig!) slechts op afstand is gebleven en hopelijk blijft. Het boek is voor hen dan misschien ‘eng’ en confronterend, je kijkt na dit boek wel weer positief relativerend naar je soms wat ondergewaardeerde gezonde leventje.

ØØØØO






















Auteur(s): Lara Jongbloets 
Ondertitel: het openhartige dagboek van een jonge vrouw over kanker, liefde, levensbepalende beslissingen en kleurrijke shotjes
NUR: Literaire roman, novelle 
ISBN: 9789082176902 
Paperback, € 15,00, 2014
Uitgever: Stichting 4 The Better Foundation

zondag 23 februari 2014

Das Labyrinth der Träumenden Bücher - Walter Moers

Wat een verrassing toen bleek dat Walter Moers in 2011 een vervolg op zijn boek Die Stadt der Träumenden Bücher (uit 2005, in het Nederlands verschenen als De Stad van de Dromende Boeken) geschreven heeft: namelijk Das Labyrinth der Träumenden Bücher. Dat dit boek aan Nederlandse lezers voorbij is gegaan kan kloppen, want uit navraag blijkt dat de Nederlandse uitgever Atlas-Contact niet van plan is dit vervolg ook te gaan uitgeven. Helaas is de Zamonië-reeks van Walter Moers in ons land nooit echt groots aangeslagen.
Natuurlijk moet je ook wel houden van Moers onzinnige (maar oh zo vindingrijke) humor, om van zijn tientallen zwart-wit schetsen nog maar niet te spreken. Das Labyrinth […] speelt zich 200 jaar na Die Stadt […] af en opnieuw ‘vertaalt’ Walter Moers het verhaal van de Zamoniër Hildegunst von Mythenmetz. Inmiddels is deze Mythenmetz een gevierde (maar trouwens ook alweer uit de mode geraakte) auteur die zijn nieuwe avonturen aan ons lezers toevertrouwd. Mythenmetz keert –tamelijk getraumatiseerd- terug naar het uit de as verrezen Buchhaim waar hij ontdekt dat behalve oude vrienden ook oude vijanden rondwaren. Bovendien dreigt de eeuwenoude Buchhaimse bibliofilie verdrongen te worden door het moderne “poppetisme” (tja, hóe vertaal je “Puppetismus”), waar in theaters boeken worden verbeeld door allerhande poppen. Beeld versus letter, zeg maar.

Das Labyrinth […] zit weer boordevol analogieën, anagrammen en andere woordgrappen. Met als persoonlijke favoriet het “herken de auteur/het boek” raadsel op pagina 376, een pittige uitdaging voor iedere rechtgeaarde bibliofiel. Kortom, weer uitgesproken ‘mythenmesk’ (zu Ihren Dienst, Herr Mythenmetz!) en één groot feest van herkenning. Maar daarmee tegelijkertijd helaas óók een klein beetje een (verder overigens hoogst originele) herhalingsoefening… want Mythenmetz blíjft zijn verleden maar herbeleven. De boeken van de koning der (briljante) opsommingen en beschrijvingen staan toch al niet bekend om hun spanning, maar bij Das Labyrinth […] drong de vraag “waar gaat dit verhaal nou toch heen” zich wel steeds moeilijker te negeren op. Een beetje jammer dan ook dat ‘vertaler’ Moers pas in het slotwoord aangeeft dat hij Mythenmetz nieuwste proza in twee boeken heeft verdeeld. In oktober 2014 verschijnt nóg een vervolg, Das Schloss der Träumenden Bücher. Had ik dat geweten dan had ik Das Labyrinth [...] ánders gelezen en het waarschijnlijk meer gewaardeerd… Al is het nu wel extra verheugen: het vooruitzicht nog langer te kunnen toeven in het zo tot de verbeelding sprekende Buchhaim in een derde deel dat gelukkig niet zo heel lang meer op zich laat wachten. 

ØØØOO






















Auteur(s): Walter Moers 
NUR: Fantasy, novelle 
ISBN: 9783442746170 
Paperback, € 14.99, 430 pagina's, 2011
Uitgever: Piper Taschenbuch

zondag 16 februari 2014

Ik ben Pelgrim - Terry Hayes

Een opvallend veelzijdige, huiveringwekkend actuele thriller die met geen mogelijkheid onder één noemer te brengen valt, maar zich nog het beste laat omschrijven als een “spionagethriller”.
                     
Onheil
Lees Ik ben Pelgrim als een what if- verhaal en duim ondertussen dat het boek niet als inspiratie zal dienen voor ambitieuze moslimfundamentalisten. Of zoals auteur Terry Hayes zijn held laat opmerken: als je rustig wilt slapen, met de gedachte een betere wereld voor je kinderen achter te laten, lees dit boek dan helemaal niet. Want wat ís de mensheid in gevaar als we Hayes moeten geloven. Onbewust van de dreiging van een afgrijselijke post-apocalyptische toekomst zoals Stephen King eerder al uiteen zette in The Stand. De totale wereldbevolking gedecimeerd door een dodelijk virus.

Iconisch
Je mag van een debuut van de van oorsprong Britse scenarioschrijver –zie Hollywood blockbusters als Vertical Limit en From Hell- uiteraard een boel spektakel en (hopelijk!) vergezochte actie verwachten. Hayes held, spion “Pelgrim” werkzaam voor de ultrageheime inlichtingendienst Division, is er een met vele facetten. Een genetische mix van niet de minste iconen der film- en thrilleractiehelden. Hedendaagse helden, zoals de robuuste, rechtvaardigheid najagende loner Jack Reacher (Lee Child) en de getroebleerde anti-held Jason Bourne (Robert Ludlum).

Elementary
En, verrassend genoeg, een ‘ouderwetse’ held: de briljante speurder Sherlock Holmes. Ontsproten aan de geest van Arthur Conan Doyle, die Terry Hayes als rechtgeaarde Engelsman onmiskenbaar hoog heeft zitten. Pelgrim deelt Holmes' verbijsterende vermogen om (het gebrek aan) aanwijzingen te duiden en door logisch denken het ondoorzichtige vlechtwerk van (on)waarschijnlijkheden uit te rafelen, waar nodig gaten zelf aanvullend. Zo is hij de aangewezen man om de vijand zonder gezicht, de ‘Saraceen’ die rondwaart in het Midden-Oosten, na te jagen. ’s Werelds #1 spion speurt naar dito briljante wereldvijand #1, zeg maar.

Alwetend
Het verklaart ook meteen waarom Pelgrim behalve dat hij zijn eigen verhaal vertelt, ook de verteller is van de verhalen van vele anderen. Juist Pelgrim is hier toe in staat, werkt met de gegevens die hij zelf heeft vergaard en maakt er een aannemelijk relaas van. Gekleurd, soms geromantiseerd, met zijn eigen gevoelens en kritiek, maar zeker wat betreft het levensverhaal van de Saraceen voortdurend afstandelijk- reëel en eerlijk. Geeft inzicht tot de beweegredenen van de moslimfundamentalist. Het verhaal van de Saraceen is een authentiek verhaal binnen het verhaal van Pelgrim, staat er zo goed als los van. Spannend en meeslepend, zó zeer dat je soms bijna zou vergeten dat hij de slechterik is.

Dramaturgische middelen
Wat al aangeeft dat Hayes een aparte manier van vertellen heeft. Eeuwig knelpunt in films is het geven van voor het verhaal noodzakelijke informatie die niet getóónd, maar enkel in dialogen verwoord kan worden, met het gevaar dat de actie teveel afneemt en de spanningsboog inzakt. De ‘trucs’ die in films worden toegepast om de info zo subtiel, naturel en aantrekkelijk mogelijk over te brengen past Hayes ook toe in zijn boek, wat zijn toch al afwisselende verhaallijnen nog eens extra onderhoudend maakt. Klein minpuntje: hij strooit íetwat kwistig met dramatische voorspellingen en niet alle hoofdstukken zouden met klinkende (semi)cliffhangers hoeven te eindigen.   

'Hitpotentie'
De ongewone aanpak van Hayes wat betreft constructie, perspectief en stijl maakt van Ik ben Pelgrim een explosieve, zinderende thriller waarvoor het label “spionagethriller” domweg tekort schiet. Het is veel meer dan dat. Het is Conan Doyle, Child, Ludlum en King, maar óók een beetje Khaled Hosseini. Met nog een piezeltje Dan Brown. Spannend, intrigerend, informatief en steeds thrilling. Na de 735e pagina sla je het boek dicht met het gevoel minstens vijf boeken gelezen te hebben en dat is ondubbelzinnig positief bedoeld. Van deze thriller gaan we in de media vast nog veel horen.

ØØØØØ


















Auteur(s): Terry Hayes 
NUR: Thriller 
ISBN: 9789022997130 
Paperback, € 19,95, 735 pagina's, 2014
Uitgever: A.W. Bruna Uitgevers

donderdag 6 februari 2014